Schoolspecifiek traject voor een veerkrachtig schoolteam
In dit traject op maat van je school zoeken we samen naar duurzame acties rond teamzorg.
Mogelijke ingrediënten van een traject:
- Studiedag met het schoolteam.
- Ondersteuning van een schoolinterne werkgroep teamzorg
- Intervisie met andere scholen;
- Individuele coachingsgesprekken met de directeur of veerkrachtcoaches.
Doelstelling
Het schoolteam
voert een duurzaam beleid rond teamzorg uit;
verwerft inzicht in stress, veerkracht en work-life-balance;
maakt van teamzorg een prioriteit;
gaat een transformatie van schoolcultuur aan (vb. communicatie, betrokkenheid teamleden, …) indien dat als een hindernis ervaren wordt voor teamzorg.
Doelgroep
Lagere en secundaire scholen; opleidingen van een hogeschool voor wie teamzorg een prioriteit is. We ondersteunen graag bij de projectoproep van Veranderwijs (zie hieronder).
Algemene informatie
Meer weten?
Interesse?
Wij werken graag op maat. Geef ons een seintje indien je geïnteresseerd bent in deze trajecten. In een vrijblijvend gesprek onderzoeken we samen wat jullie noden zijn en hoe we het traject vormgeven voor je school of scholengroep. De prijs, duur, intensiteit, … zal dan bepaald worden.
We helpen je graag bij het indienen van een dossier voor de projectoproep van Veranderwijs.
Neem ook contact met ons op indien je een samenwerking op lange termijn wil voor de individuele coaching van je leraren die uitvallen met stress of burn-out.
19/06/2020
Veerkracht
Leerkracht met veerkracht
We komen langzaam aan bij het einde van een ontzettend vreemd schooljaar. Ik vermoed dat de vele leerkrachten en directeurs pas over enkele weken – met hun tenen in het babyzwembadje in de tuin – gaan beseffen wat voor een krachttoer ze gepresteerd hebben. Ik wens meer dan ooit elke leraar een zomer toe zonder ook maar één opmerking over leraars en hun vakantie.
Ik heb me zelf zorgen gemaakt over de toekomst van teamteaching. Wat er ons in september te wachten staat, is nog niet helemaal duidelijk. Het zal in ieder geval geen ‘business as usual’ zijn. Wat doe je met grote klassen op een moment dat men verwacht bubbels zo klein mogelijk te houden? Zullen leerkrachten zich nog steeds in drie moeten splitsen om preteaching, toezicht én fysiek lesgeven op hetzelfde moment te combineren en zal samen lesgeven meer dan ooit een luxe worden?
Ik stelde de vraag aan enkele bevriende teamteachers. Eén ervan gaf me het dit hartverwarmende antwoord:
“Waar ik zo van genoten heb tijdens dit afstandsonderwijs is hoe hard wij zijn blijven samenwerken. Het moest ook, want wij zijn verantwoordelijk voor dezelfde groep leerlingen, voor hetzelfde vak. Maar wij hebben het werk verdeeld en iedereen in zijn sterkte laten werken. En omdat we al een tijdje samen voor de klas staan ging die verdeling vanzelf.”
Deze week nog las ik op de Facebookpagina van Klasse het verhaal van de mentor Caroline en student-leraar Céline, die de feedback van haar mentor prees. Ik besef meer dan ooit dat teamteaching – of elke andere vorm van samenwerkend lesgeven – leerkrachten kan helpen in te spelen op veranderende situaties. Zou het kunnen dat teamteachers samen meer veerkracht hebben?
Het zou wel eens kunnen. Ik leg meer en meer linken tussen het grote probleem van stress in het onderwijs, en het tekort aan personeelsbeleid. Zelf kom ik uit het jeugdwerk, meer bepaald de speelpleinwerking. Wij spendeerden ontzettend veel energie in uitdenken van een beleid over wat we verwachtten van onze vrijwilligers, hoe we hen dat duidelijk zouden maken, hoe we ervoor konden zorgen dat ze gemotiveerd bleven, hoe we konden omgaan met conflicten in de groep, hoe we door middel van feedback jonge vrijwilligers konden doen groeien en hoe we hen een waardig afscheid konden geven wanneer ze stopten. Ik ben elke dag verbaasd over hoe veel daarvan ontbreekt in de gemiddelde school. Functioneringsgesprekken vinden (soms) plaats omdat het moet, tijdens een sollicitatie wordt de enige beschikbare kandidaat gekozen en directeurs komen er amper toe in een klaslokaal te komen. Sommige leraars doen hun ding zonder er ooit feedback op te krijgen. Ze worden zelden aangesproken om wat ze sterk aanpakken en waar ze in kunnen groeien.
Wat leerkrachten wel krijgen, is kritiek. Van ouders, collega’s die hun klas te luidruchtig vinden, opiniemakers in een krant of van een tactloze inspecteur. Beeld je eens in dat we onze leerlingen dat zouden aandoen: hen een heen schooljaar laten doen, hun fouten nooit verbeteren, hen geen hulp aanbieden en op het einde van het schooljaar op hun rapport noteren: “onvoldoende, je krijg één week om je te verbeteren, anders word je van school gestuurd.” Je zou voor minder stress krijgen.
Dit is geen klaagzang tegen directeurs. Zij zitten ook met de handen in het haar over hun overvolle agenda’s en tijdsgebrek om hun leerkrachten grondig te kunnen ondersteunen. Daarom denk ik dat samenwerkend lesgeven ook hier een oplossing kan bieden. Veel teamteachers worden min of meer leergemeenschappen. Ze expliciteren hun visie en aanpak aan hun collega, gaan op zoek naar een consensus, zien elkaar bezig, vragen elkaar hulp, verdelen de taken en ondersteunen elkaar. Als team kunnen ze zoveel aan – blijkbaar zelfs een pandemie.
Daarom hebben we bij Dagelijks Leren beslist om teamteachers niet alleen te ondersteunen op didactisch vlak, maar ook op menselijk vlak. We bieden een reeks trajecten aan voor teamteachers die onderlinge feedback willen integreren in hun praktijk, die teamteaching willen inzetten als werkvorm in aanvangsbegeleiding van nieuwe collega’s, die een sterke visie willen op hoe ze een team leerkrachten samenstellen, … Verder willen we sterker staan in de thema’s stress, burn-out en veerkrachten. Ik start in oktober een opleiding om veerkrachtcoach te worden. Vanaf 2021 kan je ook bij mij terecht voor individuele coaching.
Veel moed met het einde van het schooljaar. Succes aan alle vrijwilligers voor de zomerscholen. En voor wie zich onzeker voelt over wat er gaat komen, ik wens je een groepje collega’s toe die ook in september je reddingsboei zullen zijn.